~ j64   W związku z podpisaniem w marcu 2017 r. „Deklaracji rzymskiej” dotyczącej przyszłości Unii Europejskiej opublikowaliśmy tekst analizujący jej treść i odwołania do ideologii zrównoważonego rozwoju.
Napisaliśmy wówczas:
„Projekt europejski” odwołujący się w swojej warstwie ideologicznej do „zrównoważonego rozwoju” odcina się całkowicie od fundamentów cywilizacji łacińskiej, w każdym jej aspekcie. Nie ma w nim miejsca na poszanowanie człowieka, jego przyrodzonej godności i prawa do życia w wolności. Nad wszystkim ma czuwać Unia Europejska, wszechobecna, wszechogarniająca, wszechwładna i nieomylna. Rola państw członkowskich ogranicza się w nim tylko przekazywania decyzji podjętych w „centrali” na poziom regionalny i lokalny celem wykonania.
Mityczny „zrównoważony rozwój” w praktyce narzuca tylko jeden model rozwiązań politycznych, gospodarczych i społecznych dla wszystkich bez uwzględnienia uwarunkowań lokalnych, tradycji i historii poszczególnych społeczeństw. Zza nowej ideologii zrównoważonego rozwoju widać dobrze znany Polakom komunizm, choć już w nowych, europejskich szatach.
Z przykrością należy stwierdzić, że przez ostatni rok, nie wydarzyło się po stronie polskiej nic takiego, co dawałoby nadzieję, że jesteśmy w stanie odwrócić ten trend i zahamować postępy ideologii równoważonego rozwoju.
Zagrożenie nową ideologią jest dzisiaj na tyle realne, że wysuwa się na czoło problemów współczesnego świata, gdyż leży ona u podstaw funkcjonowania ponadnarodowych ośrodków władzy i decyduje o myśleniu przywódców partyjnych czy też urzędników. To właśnie w tej ideologii tkwi źródło nacisków na państwa i społeczeństwa, które kultywują swój język, tradycję i wiarę, by zmieniały się w „społeczeństwo otwarte” wyzute ze swojej tożsamości. Wszystko to, w celu lepszego kontrolowania samych państw i społeczeństw, już na skalę globalną, przez ponadpaństwowe ośrodki władzy umiejscowione dzisiaj m.in. w Komisji Europejskiej czy też w ONZ. Promotorzy tej ideologii nawet tego nie ukrywają, skoro sami deklarują, że:
Globalne wyzwania, przede wszystkim klimatyczne, ale także gospodarcze i społeczne, osiągnęły skalę i poziom złożoności, których nie rozwiążemy na poziomie jednostki czy nawet pojedynczej organizacji. Ogłoszone przez ONZ Cele Zrównoważonego Rozwoju są szansą na to, by zapewnić obecnym i przyszłym pokoleniom lepszą przyszłość. By osiągnąć ten cel, musimy połączyć siły, zastąpić prymat indywidualnego interesu myśleniem w kategorii globalnych, ogólnoludzkich priorytetów – zmienić optykę z „mój świat” na „nasz świat”. [1]